ای قلم بنویس که دل هوای کوی خاک و خون دارد
ای قلم بنویس که دل هوای اشک و آه ناله های بی امون دارد
ای قلم درد دلم را با که بگویم ...
که با هرکه بگویم نتواند غم دل با خود به امانت بردارد
ای دل به چه محتاجی که در این این دیار اسیری ...
در این مهلکه دنیا پرستی ....
به انتظار فرجش نشسته ای ...
به انتظار آمدن غریبی نشسته ای
باز جمعه آمد و به دل وعده ها دادم
وعده دادم که می آید ...
غربت به سرآید ...
ولی ...
ادامه مطلب ...